1130

همه زندگی و برنامه هام به هم ریخته.

الان تصمیم دارم تا آخر آبان یه کار نیمه تموم که یه بار خیلی سنگینیه رو دوشم رو تموم کنم. بعدش تکلیف طرحم رو مشخص کنم. همین. آهسته و پیوسته. نیازی نیست فشار خیییلی زیادی رو خودم بزارم.

1129

میدونی... من داشتم خوب پیش میرفتم. من داشتم تلاشمو میکردم،برنامه ریزی میکردم ک برم جلو و به چیزی که میخوام برسم.

ولی اون امشب با حرفاش من رو نا امید کرد. من رو شست گذاشت کنار. با من از مرگش صحبت کرد. باورم نمیشه که این کارو باهام کرد.

ولی نمیخوام دست بکشم. این دفعه نمیخوام دست بکشم. کار خودمو میکنم و میدونم آخرش باهام راه میاد.

و چیزی که بیشتر ازش میسوزم میدونی چیه؟ اینکه من یکبار باهاش صحبت کردم و نه نگفت،ولی الان که میبینه ماجرا برام خیلی جدیه داره نه میگه.

1128

به طرز عجیبی به مرگ فکر میکنم. از روی استرس و غم واقعا ممکنه بمیرم. میترسم الان که میخوابم فردا صبح بیدار نشم.

کاش نمیرم واقعا.

نگار بدون نوشتن میمیره.

چند وقت پیش اومدم و اینجا رو خوندم و خاطراتم رو مرور کردم. دیدم ای بابا. چقدر احمق بودم:)) همه چززایی ک قبلا گفته بودم، بجز ادرس کانالمو ارشیو کردم و الان حس میکنم باید درمورد چیزی که چمیخوام تا زمانی که قطعی نشده به کس زیادی درموردش بگم حرف بزنم.

من میخوام یه آزمونی بدم. سخته و ممکنه نشدنی. ولی اگه بشه میتونم چند تا آرزوم رو باهم زندگی کنم.

اینجا میخوام از اوضاعم و کارایی که میکنم بگم.

این چند روز بهم چی گذشته؟ استرس. حال بد. Overwhelmed بودم و بسیار اورثینک کردم همه چی رو . شب ها از استرس اینده خوابم خوب نبود و صبحا که بیدار میشدم با اخبار غم روزمو شروع میکردم.

ولی امروز یکم خودمو جمع کردم. منابع ام رو جمع و جور کردم، یکم پلن ذهنی برای خودم ریختم و میخوام آروم و پیوسته برای چیزی که میخوام قدم بردارم. هی به خودم میگم که همه تمرکزم رو نزارم رو یه پلن، ولی هایپر فوکسد میشم رو یه چیزی ‌و نمیتونم ولش کنم.

به خودم قول دادم صفر تا صدش رو تا جای ممکن خودم انجام بدم و اگه نتونم ینی از پس اون ماجرای بزرگ تر هم بر نمیام.

فعلا همین.